Ёзолмайман онам ҳақида…
Сўқир бўлар сўзларнинг кўзи,
Қонлар оқиб қулоқларидан,
Вужудлари кетади тўзиб.
“Оҳ” қолади,
Бўғизда бир “оҳ”,
Тилим узра чучмал қон таъми.
Чуқурлашар юрагимда чоҳ,
Чўкиб кетар борлиқнинг бари.
Тушолмайман у чоҳга ўзим,
Огоҳ эрур биргина Оллоҳ.
Ҳатто ўзим очмаган тилсим,
Шеърга сиғмас
Меҳрибоним “Оҳ”!..