Туркистон армони

Помир тоғларига туташ Тиёншон, 

Корақум чўллари, қозоқ даштлари.

Бир ён Фарғона-ю бир ён Зарафшон-

Туркистон армони,

Турон ашклари.

Боболардан мерос олтин тожлигим-

Ўзбек, қозоқ, қирғиз, туркман, тожигим.

Аждодлар қонидан унган чўнг дарахт, 

Кўкларни кўтарган новда-шохлари.

Олам ҳайрат ичра қолганди карахт

Шеърла эл бошқарса подишоҳлари.

Бирлашмоқдан қўрқиб, тарқоқ турганим –

Тожик, ўзбек, қозоқ, қирғиз, туркманим!

Навоий ҳайқирди дея «оҳ, Турон!»,

Елга учди сўзи Абай бобонинг.

Рудакий қон ютди, Маҳтумқули қон,

Тушдек кечди умри Додҳо момонинг.

Эгилмаган бошим, букилмас тизим-

Туркман, тожик, ўзбек, қозоқ, қирғизим!

Букилмаган тизим, вале сочқиним,

Темур байроғини олмаган, ҳайҳот!

Титилган бир таним, ўздан қочқиним,

Буюк салтанатни айлаган барбод.

Ғаними ўзига қўйган тузоғим –

Қирғиз, туркман, тожик, ўзбек, қозоғим!

Шиддати қани, ҳей, она Бўрининг,

Беш бармоқ бирлашса мушт бўлар ахир!

Тупроғи кўпчиди аждод гўрининг,

Бирликсиз буюклик туш бўлар ахир!

Тупроқдек соддаму туркий сўздегим –

Қозоқ, қирғиз, туркман, тожик, ўзбегим!

Она Туркистоним, она Туркистон,

Сарҳадларинг тиклай киприкларимда.

Шавкатинг армондир!..

Оҳ, нечун армон

-Қолган асрларнинг кўприкларида?!

Асли бир миллатим, насли олийим –

Турким, туронлигим, Туркистонийим!..